Het is fijn als je je bladmuziek even aan de kant kunt leggen om te de muziek te spelen die je zelf wilt. Soms kan het moeilijk zijn om de bladmuziek te vinden van een bepaald liedje dat je graag zou willen spelen. Er zijn twee manieren om dit obstakel te overwinnen, en ze hebben een beetje met elkaar te maken. De ene is een ‘Fake Book’ gebruiken, de andere is leren te improviseren.
Improviseren met een Fake Book
Een Fake Book is een boek met bladmuziek. Je kan deze krijgen bij de muziekwinkel of je kan er één online bestellen. Dit kan je ook gebruiken als je een liedje simpel wilt aanleren. In een fakebook staat de melodie meestal genoteerd in de G-sleutel, dus niet met de volledige akkoorden genoteerd. Er staan boven de melodie vaak letters. Deze letters geven aan welk akkoord je moet spelen, in plaats van dat alle noten helemaal uitgeschreven zijn. Dit piano akkoord moet je aanslaan met je linkerhand, als je genoeg geoefend hebt kan je de melodie erbij spelen met je rechterhand. Telkens als het akkoord verandert, staat er een nieuwe letter boven de notenbalk.
Hoe kan ik mijn improvisatie verbeteren?
Als je de akkoorden kent, kan je met veel gemak gebruik maken van een fake book. Je kan de precieze akkoorden spelen maar je kan ze zelf ook een beetje veranderen en aanpassen. Je kan de akkoorden gebroken spelen door niet alle noten tegelijk aan te slaan, maar één voor één. In je linkerhand kan je zelf een ritme verzinnen voor de baslijn. Het gebruik van een fakebook vraagt wel om een creatieve invulling. Je moet voldoende kennis hebben om de gaten te vullen die er zijn in de gegeven bladmuziek. Je bent eigenlijk een beetje bezig om je eigen muziek te maken op deze manier. Er zijn fake books met vrij recente muziek, die je pasgeleden nog op de radio hebt gehoord.
Gebruik toonladders, toonsoorten en akkoorden
Maar als je echt een origineel liedje of instrumentaal stuk wilt maken, kan je beter leren om te improviseren. Je kan de complexe theorie achter improviseren gaan bestuderen, maar je kunt beginnen met de dingen die je al weet. Kennis die je nodig hebt gaat voornamelijk over toonladders en akkoorden. Kies een toonladder om mee te werken. C-majeur is de makkelijkste, want die bevat alleen de witte toetsen. Kies vervolgens een aantal akkoorden binnen deze toonladder. De meest voorkomende zijn F en G majeur, want deze akkoorden hebben geen kruizen en mollen. Verzin nu een akkoordvolgorde, bijvoorbeeld C-F-G-C. Oefen deze akkoorden in deze volgorde met je linkerhand. De basisakkoorden worden meestal gespeeld links van de middelste C, maar dit is zeker geen regel. Speel ze waar jij ze het mooist vindt klinken. Speel ze gebroken of in omkeringen. Speel ze eens in een andere volgorde, net zo lang tot het natuurlijk aanvoelt. Je kunt deze akkoorden ook ondersteunen met een saxofoon of basgitaar.
Oefening baart kunst
Als je je op je gemak voelt met je gekozen akkoordvolgorde, kan je beginnen met het improviseren van een melodie. Speel deze met je rechterhand, één noot tegelijk om een melodielijn te maken. Het klinkt misschien nog niet meteen als goede muziek, maar na een poosje kan je een interessante melodielijn maken. Je kan ook improviseren op een melodie die je al kent. Stel, je wilt Jingle Bells spelen maar je hebt de bladmuziek er niet van. Zoek de melodie uit en bepaal in welke toonsoort hij staat. Zo kan je de passende akkoorden erbij vinden. Op deze manier kan je altijd muziek spelen, zelfs als je geen bladmuziek hebt.